Beste
medebloggers en lezers
Vandaag
baseer ik de blog opnieuw op het opiniestuk vanuit mijn vorige blog. Er bleef
namelijk een zin hangen:
“Nu
al blijkt uit onderzoek dat zij die zich bevinden in kwetsbare situaties niet
alleen meer kans maken om een COVID-19 infectie op te lopen, maar ook om eraan
te sterven.” –
Prof. Dr. Patrick Luyten
Eerst
dacht ik, dit kan toch niet werkelijk zo zijn, maar bij verder nadenken kon ik
toch een aantal oorzaken bedenken. Mensen uit kwetsbare groepen beschikken niet
altijd tot dezelfde informatie, al is het omdat ze geen internetverbinding
hebben of omdat ze de taal nog niet helemaal beheersen en ze vereenvoudigde of
gebrekkige info krijgen. Ze zijn bang van het virus en durven niet buiten of
contact te zoeken met anderen.
In
het opiniestuk wordt gesproken over de veerkracht van de mens. Vroeger werd
gedacht dat deze uit het individu kwam, maar nu is dit al genuanceerder en weet
men dat een groot deel van de veerkracht afkomstig is uit het vangnet van die
persoon.
Een vergrootglas op de kloof
De
COVID-19 pandemie werpt een duidelijk spotlicht op de sociaal-economische
ongelijkheden in onze maatschappij. Een gemakkelijk voorbeeld is opnieuw de
mentale gezondheid. Hoeveel mensen dat ik niet al heb horen zeggen: “Ik ben
mezelf echt tegengekomen tijdens de lockdown.” Iemand die los van de crisis al
kampte met moeilijkheden verliest nu zijn vangnet en komt misschien tot het
besef dat hij hiermee kampt. Als die persoon geluk heeft, kan hij het zich
veroorloven om toch professionele hulp te krijgen via videocalls. Helaas zijn
er dan anderen waarbij het zoeken van hulp voor mentale problemen niet als oké
wordt gezien of het zich niet kunnen veroorloven om hulp te gaan zoeken. Laat
ons nu nog zeggen dat het ziekenfonds met wat geluk nog tussen kan komen, als
die persoon de taal niet goed beheerst of geen laptop heeft om de videocall te
maken, helpt dit niet. Spreken over je gevoelens in een taal die je niet
beheerst is alles behalve evident.
In
situaties buiten de quarantaine worden zo’n gevallen opgevangen door vrienden
en familie. Face-to-face een babbel met een kennis die mogelijks ook dezelfde
taal spreekt als jij kan evenveel, of soms zelfs meer deugd doen dan een
gesprek met een psycholoog. Het kan voldoende zijn om mentaal gezond te
blijven, maar de Coronacrisis neemt die kans weg.
Dit
is maar een van de vele voorbeelden waarbij de grootte van de kloof duidelijk
wordt, maar deze zijn voor een andere keer.
Bedankt
voor de blijvende interesse.
Groeten
Lowiek
Vanhee