De zomer

Dag lezers

We zijn er bijna. Bijna zomer en bijna 'normaal'.
Nu, zo makkelijk is het allemaal niet. we gaan niet zomaar terug naar het gewone.

"Nu mogen we alles, behalve wat we niet mogen." - Sophie Wilmès.

Dit klinkt heel vreemd. Wat ze bedoeld is dat onze gedachtegang terug kan naar een positief denken. Eerder vanuit het standpunt over wat we wel mogen en kunnen en de maatregelen in het oog moeten houden.
Later, in het nieuws verduidelijkte Wilmès, door te zeggen dat we in het begin van de quarantaine meer anders om moesten denken. Namelijk in eerste instantie over wat niet mag en dan wat wel mag.

Vooruitzicht

Deze zomer wordt jammerlijk een festivalloze zomer. Festivals zijn een van mijn favoriete bezighouden. Nu zijn er wel allerhande alternatieven. Zoals daar zijnde: de virtuele optredens en festivals, zomer-bars ... Er wordt zelf gegist dat kleine lokale evenementen toch zouden kunnen doorgaan, mits de nodige getroffen maatregelen. Je ziet de onvoorspelbaarheid blijft. Maar hij is al draaglijker met een terrasje. 

Ik wil jullie enkel nog een leuke, veilige en gezonde vakantie toewensen.

Tot ooit.

Groeten Lowiek

Geluk bij een ongeluk

Beste medebloggers en lezers

Doorheen deze blog is er een algemeen negatieve noot geklonken. Ik heb het veel gehad over de negatieve impact van COVID-19 op mijn en anderen hun leven. Ik besluit het vandaag even over een andere boeg te gooien.

Een voorbeeld is bijvoorbeeld technologie. In tijden van oorlog heeft Alan Turing het Enigma-apparaat gebouwd met zijn team. Hiermee ontcijferden ze boodschappen van de Duitsers. Hij zou daarmee een groot aandeel hebben gehad in het beëindigen van de oorlog. In die tijd was de machine revolutionair en is veel technologie na de oorlog afgeleid van dit apparaat. De machine zou veel later, of misschien wel niet uitgevonden geweest zijn. Wie weet waar we hadden gestaan zonder dat machine

.

De positieve kant van Corona

Diegene die we (denk ik) allemaal ondervinden is hoe belangrijk sociaal contact is. Dat bijvoorbeeld het niet alleen heel veel deugd doet om je beste vrienden met regelmaat te zien, maar ook vrienden die misschien niet per se in je dichtste cirkel ziet. Je weet niet wat je hebt tot je het mist beschrijft dit goed, vind ik.

Alhoewel dat er gezegd wordt dat het langdurig geen verschil gaan maken, maar de lucht is properder. Veel minder auto’s, geen vrijetijd vluchten meer, beide dragen er aan bij. Misschien nu men merkbaar verschillen ziet en voelt, zal er meer op lange termijn aan de luchtvervuiling gewerkt worden. Ook verschillende waterlopen zijn significant properder.

Er zijn nog talloze kleinere voordelen: mensen slapen beter, ze denken meer na over hun werk-thuis balans, mensen helpen mensen en er ligt een grotere focus op mensen in beroepen die voorheen niet als essentieel werden gezien. Met die beroepen bedoel ik niet enkel de mensen in de zorg, maar mensen in de supermarkten en zelfs pakketjes leveranciers. Ook mensen die de middelen niet hebben om naar New York te vliegen om daar het bekende museum The Meth te bezoeken kunnen dat nu online.

Vergeet ik belangrijke voordelen of heb ik de meeste hier op gelijst?

Bedankt voor het lezen!

Groeten

Lowiek Vanhee

Omgeving bepaald veerkracht

Beste medebloggers en lezers

Vandaag baseer ik de blog opnieuw op het opiniestuk vanuit mijn vorige blog. Er bleef namelijk een zin hangen:

“Nu al blijkt uit onderzoek dat zij die zich bevinden in kwetsbare situaties niet alleen meer kans maken om een COVID-19 infectie op te lopen, maar ook om eraan te sterven.”                            – Prof. Dr. Patrick Luyten

Eerst dacht ik, dit kan toch niet werkelijk zo zijn, maar bij verder nadenken kon ik toch een aantal oorzaken bedenken. Mensen uit kwetsbare groepen beschikken niet altijd tot dezelfde informatie, al is het omdat ze geen internetverbinding hebben of omdat ze de taal nog niet helemaal beheersen en ze vereenvoudigde of gebrekkige info krijgen. Ze zijn bang van het virus en durven niet buiten of contact te zoeken met anderen.

In het opiniestuk wordt gesproken over de veerkracht van de mens. Vroeger werd gedacht dat deze uit het individu kwam, maar nu is dit al genuanceerder en weet men dat een groot deel van de veerkracht afkomstig is uit het vangnet van die persoon.

Een vergrootglas op de kloof

De COVID-19 pandemie werpt een duidelijk spotlicht op de sociaal-economische ongelijkheden in onze maatschappij. Een gemakkelijk voorbeeld is opnieuw de mentale gezondheid. Hoeveel mensen dat ik niet al heb horen zeggen: “Ik ben mezelf echt tegengekomen tijdens de lockdown.” Iemand die los van de crisis al kampte met moeilijkheden verliest nu zijn vangnet en komt misschien tot het besef dat hij hiermee kampt. Als die persoon geluk heeft, kan hij het zich veroorloven om toch professionele hulp te krijgen via videocalls. Helaas zijn er dan anderen waarbij het zoeken van hulp voor mentale problemen niet als oké wordt gezien of het zich niet kunnen veroorloven om hulp te gaan zoeken. Laat ons nu nog zeggen dat het ziekenfonds met wat geluk nog tussen kan komen, als die persoon de taal niet goed beheerst of geen laptop heeft om de videocall te maken, helpt dit niet. Spreken over je gevoelens in een taal die je niet beheerst is alles behalve evident.

In situaties buiten de quarantaine worden zo’n gevallen opgevangen door vrienden en familie. Face-to-face een babbel met een kennis die mogelijks ook dezelfde taal spreekt als jij kan evenveel, of soms zelfs meer deugd doen dan een gesprek met een psycholoog. Het kan voldoende zijn om mentaal gezond te blijven, maar de Coronacrisis neemt die kans weg.

Dit is maar een van de vele voorbeelden waarbij de grootte van de kloof duidelijk wordt, maar deze zijn voor een andere keer.

Bedankt voor de blijvende interesse.

Groeten

Lowiek Vanhee

Een tsunami aan psychologische klachten of eerder een storm op zee?

Dag medebloggers en lezers

Mentale gezondheid: een hot-topic gedurende deze Coronacrisis en daarom kon het in deze blogreeks niet ontbreken.

Als we terug kijken in de tijd zien we dat de aandacht voor mentale gezondheid in de Westerse wereld maar erg recent is. Een concreet voorbeeld is de Rode Neuzendag. Iets die nog maar bestaat in België sinds 2015. In sommige Oosterse landen staan ze hierin al verder. Als we alleen nog maar kijken naar het taalgebruik kan men daar zeggen: “Ik ben ziek” en het hebben over een slechte emotionele dag hebben of daarmee een depressie bedoelen. Geest en lichaam zijn daar één geheel, dus er wordt niet gesproken over mentale gezondheid los van de fysieke gezondheid. Alhoewel het taalgebruik daar misschien het gemakkelijker maakt om over mentale problemen te spreken, laat de maatschappij het niet altijd toe. Misschien staan wij daar dan in de Westerse wereld al verder.

Giswerk

De discussie rond mentale gezondheid gedurende en na de crisis omvat veel giswerk. Men kan niet algemeen zeggen dat iedereen op een bepaalde manier zal reageren en dat het bulk van de mensen naar de psycholoog zullen rennen.

Ik las recent het opiniestuk van Prof. Dr. Patrick Luyten op de site van de VRT. Hij stelt dat er 6 trajecten zullen zijn die de bevolking zullen doorlopen. Een daarvan stelt dat sommigen beter uit de crisis zullen komen door het veerkracht. Ze zullen hun leven re-evalueren en een beter werk-thuis balans overhouden aan de voorbije maanden in lockdown.

Helaas zijn niet alle 6 de trajecten zo rooskleurig. Hulpverleners zullen waarschijnlijk pas na verschillende maanden de psychologische impact voelen doordat ze zich sterk moeten houden. Mensen die al psychologische klachten hadden die minder gemakkelijker of niet ondersteund zullen worden. Het traject waar iedereen er het vaakst over heeft in deze discussie is waarschijnlijk de volgende: mensen die ernstige psychologische problemen ontwikkelen door faillissement of huiselijk geweld waar nu geen ontsnappen meer aan is. Een probleem die het meeste impact zal hebben bij jongeren en hun toekomstverhaal. De gevolgen zullen ook bij maatschappelijk kwetsbare groepen het zwaarst zijn.

Allemaal stof om over na te denken en ons vooral van bewust te zijn. Ik voeg de link toe van het opiniestuk, zeker ‘food for thought’. https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/06/07/opinie-patrick-luyten-psychologische-klachten/

Bedankt om opnieuw te lezen!

Groeten

Lowiek Vanhee

"Water is de hemel voor wie dorst heeft."

Dag medebloggers en lezers

Vandaag, de vierde dag van de grote versoepelingen richting normaal. Alles lijkt weer terug naar gewoon te gaan. Tien, zoveel mensen mag enkel ik al nauw contact mee hebben en dit zelfs op café. Nu de hemel op aarde voor vele.

"Water is de hemel voor wie dorst heeft." Jazz Brack - STIKSTOF-Nat 

Het is een euforisch moment, juist omdat we even anders gewent waren. Pas wanneer we de dingen die we gewend zijn missen, weten we wat ze van betekenis heeft voor ons. Zoals het simpel samen komen met meer dan één vriend of familielid. Ik kan mijn grootmoeder terug gaan bezoeken binnen in het woon-zorgcentrum.

Zoeken

Om meer en meer terug het 'gewone' leven te gaan leven, lijkt het makkelijk, maar zal het zekr zoeken zijn om de gang van leven een zoveelste keer aan te passen. 

Iedereen uit quarantaine heeft structuur nodig. De eerste dag dat de horecazaken mochten openen, zag ik al moeilijkheden in het centrum van de stad. Het is niet gemakkelijk voor iedereen de gepaste balans te vinden.

Ik maak de vergelijking met een oude wel gekende gebeurtenis, namelijk die van de bevrijding van de slaven uit Egypte onder leiding van Mozes. De verloste Hebreeën hadden het moeilijk na een tijd zonder een gestructureerde levensvorm. Zij zochten ook naar een duidelijke leiding (Mozus en zijn broers). Mozes kreeg volgens de Bijbelse verhalen, via God in de vorm van de tien geboden op gesteentes, leefregels voor zijn volk. 

Er wordt zoals nu steeds weer gezocht naar duidelijke structuren in onze leefomgeving.

Bedankt, hopelijk geniet je ervan.

Groeten 

Lowiek Vanhee

Beste lezer

Blog vijf, een net iets meer bijzondere blog. Naast de Coronacrisis komt een andere crisis naar boven, eentje die misschien nooit verdwijnen zal en er altijd al is geweest. Namelijk de crisis van discriminatie en racisme. De zoveelste zwarte man uit de Verenigde Staten is vermoord door disproportioneel politiegeweld.
Er wordt betoogd tegen racisme en het politiegeweld tegen de zwarte gemeenschap. De kwestie deze dagen is wat je moraliteit zegt over het dilemma tussen de betogingen in de 'Black live matters' context en de veiligheid omtrent het Coronavirus.

Empathie 

Na de moord op George Floyd kwam er veel protest. Het onrecht waarmee mensen met een zwarte huidskleur  moeten omgaan is er nog steeds. Maar meer dan ooit wordt het ook ontkent. Jammer genoeg zijn zulke gebeurtenissen nodig om mensen te laten opkomen om het probleem onder ogen te zien. Het is afschuwelijk hoe sterk discriminatie (in zowel vorm van racisme, als geslachtsdiscriminatie, enzoverder) is ingeburgerd. Zo vertelde een Vlaamse rapper en liedjes schrijver van Blackwave., dat hij op de trein zag dat een donkere man gecontroleerd werd op zijn ticket. In een flits van een seconde dacht: Die man zal geen ticket hebben. Dit moet uiteraard aanvecht worden. We moeten streven naar structurele veranderingen.

Als blanke middenklasser is het bijna onmogelijk te begrijpen wat mensen met een andere huidskleur ondervinden. Daarom vind ik het ook niet nodig om te oordelen of ze het recht hebben om tijdens deze periode van ziekteverspreiding te protesteren. Zeker en vast hebben ze het recht hun stem te laten horen, iedereen trouwens.

Het enige wat ik kan zeggen is dat mensen als ik op z'n minst kunnen proberen te begrijpen wat ze meemaken en te begrijpen dat wij het niet kunnen beleven zoals zij dat doen. Wij zijn altijd bevoorrecht geweest. 

Om af te sluiten wil ik wel meegeven dat ik geweld tegen geweld geen oplossing vind, enkel een versterking van het geweld. Natuurlijk is het makkelijke materie voor andersgezinden om dat deel er uit te nemen en hen over dezelfde kam te scheren. Zelfs dan kunnen we begrip tonen voor hun frustratie, daarom niet goed te keuren wat ze doen, maar wij kunnen die agressie over discriminatie niet voelen.

Mijn dank om te lezen en tot de volgende blog.

Groeten 

Lowiek Vanhee

we zijn goed bezig, ook al zeggen ze van niet

Lieve lezers

na een tijdje probeer ik me opnieuw te verdiepen in het bloggen. Het doet me deugd de reacties te lezen. Dankjewel daarvoor.

Grote sprong richting normaal

Intussen zijn we al enkele stappen verder in het proces naar het temperen/ illumineren van het Coronavirus. We zijn aangekomen bij het weekend voor de grote versoepelingen.
Nadat we onze bubbel mochten uitbreiden tot vier vaste personen, maakt de regering de sprong naar tien extra  willekeurige vrienden per week per persoon waarmee we zelf intiem contact mee mogen hebben. In mijn ogen een grote sprong, ik ben nog al een angsthaas. Maar ondanks mijn onzekerheid, geloof ik steeds meer in de correctheid die deze nood regering maakt. Het blijkt ernaar dat de maatregelen gewerkt hebben en dat ook na de eerste versoepeling de daling van besmetting blijft voortzetten.

Zweden

Eerder maakte ik al de vergelijking met de Noorse landen. Vandaag doe ik dat opnieuw. Ik vroeg me  af hoe ver de overheid kan gaan in het beperken van de menselijke vrijheid. Toen maakt ik de vaststelling dat in Zweden men heel gesteld is op het respecteren van de menselijke vrijheid en hun privacy. Daar wouden ze geen maatregelen vastleggen die dat enigszins in de weg zou liggen. Nu merkt men in West-Europa een algemene daling van de curve. Een daling in zowel het sterftecijfer per dag als het aantal besmettingen per dag. Jammer genoeg is dit niet het geval in Zweden. Terwijl bij ons het cijfer van nieuwe besmettingen per dag momenteel onder honderd blijft, loopt het in Zweden op tot 1 000 besmettingen per dag. 

Misschien is een iets hardere aanpak, voor eigen goed, dan toch geen slechte optie. Nu kunnen wij veel rapper versoepelen door in het begin voor onszelf de lat iets hoger te leggen. 

Ik kan besluiten dat we van mekaar kunnen leren. Zweden kan kijken naar onze aanpak van het virus, waar wij dan weer kunnen leren over respect van de vrijheid van de mens. Zo behoord Zweden tot de top van landen met de kleinte 'gender gap' . en het beste welzijn.

Jullie die dit lezen, zijn allen bedankt!

Tot de volgende.

Groeten

Lowiek Vanhee

Afname autonomie

Controle door de staat

Ik ging met een vriend wandelen afgelopen week, wanneer we werden tegengehouden door twee politie mannen. Ze deden hun ronde van controle en bevroegen ook ons wat we deden. Mijn vriendin moest een operatie ondergaan, maar voor dat ze zeker was dat ze naar het ziekenhuis mocht, werd ze getest op Corona. Ik ging haar gisteren ophalen in het ziekenhuis van Mechelen. Al van op de parking werd ik verplicht enkele regels te volgen. Zonder mondmasker kom je niet binnen in het ziekenhuis, een uitgebreid stappenplan over hoe je snel je handen wast stond klaar aan de inkom. drie afgebakende rijen om aan te schuiven, stippen op de grond waar je moet staan. Eens volledig binnen, staan bevoegde mensen klaar om je de weg te wijzen en te controleren of je wel de juiste redenen hebt om het ziekenhuis te betreden. 

Wat we buitenshuis doen kan bijna niet zonder er regels of controle is van de staat. Overal moeten we op ons hoede zijn. We verliezen de bepaling over ons eigen bewegen. Laat iedereen het zover komen of worden te veel verwend, waardoor we gewend raken aan autonomie?

Staatsinrichting

Na de capitulatie van Japan en de verdeling van noord en zuid, werd Noord-Korea onder invloed van de Sovjet-Unie kwam in '46 de Koreaanse arbeidspartij aan de macht. waar onder andere, de "eeuwige president", Kim II-Sung aan de macht kwam. De president van Noord-Korea had en heeft de grootste macht posities die er in dat land kunnen zijn. De staat beslist over het privéleven. Er is een inter internet netwerk, ook de huidige president laat niet veel openheid toe, het is al anders dan vroeger maar het nog steeds het land waar we het minst van weten. Communisme staat er voor bekend dat alle macht is overgelaten aan de staat.


In tijden van crisis wordt er van ons verwacht dat we dansen naar de pijpen van de regering. Maar bij ons loopt dit niet even makkelijk. Kan de regering dit eigenlijk wel doen? Want in Zweden bijvoorbeeld, is de wet dat men de vrijheid van de mens niet mogen beperken een grondwet. Vanuit dat perspectief moet de regering natuurlijk voorzichtig zijn. Kan iedereen een deel van zijn autonomie afgeven? Ik denk dat het niet voor iedereen zo vanzelfsprekend is om het zomaar af te staan, om zomaar in te stemmen. Sommige minderheidsgroepen hebben het juist moeilijk om alles te begrijpen.

Het lijkt me duidelijk dat dit voor niemand een aangename periode is. We zeggen wel eens dat we moeten onthouden dat het voor iedereen zo is. Die bewering klopt deels vind ik. Ja, het virus zorgt voor maatregelen die voor ieder van ons dezelfde zijn, maar wat we niet weten is in welke situatie de anderen zich bevonden voor dat de maatregelen er waren. Deze worden dan misschien in de verf gezet of versterkt door de gevolgen van het virus.

Hiermee wil ik afsluiten. Houdt in uw achterhoofd dat het altijd voor iedereen anders is. We zijn niet gelijk, maar wel GELIJKWAARDIG. 

Hopelijk genoot u van het lezen.

Tot de volgende blog, en bedankt!

Lowiek Vanhee

Van negeren naar beschuldigen

Dag lezers

Op vijf februari werd bekend dat de eerste Belg een West-Vlaamse man bleek te zijn, die terug keerde uit China. Daar werkte hij voor een Gullegems bedrijf . Hij keerde vrijwillig terug naar België, omdat het virus in China was uitgebroken. Hij was de eerste besmette van de vele die zouden volgen. Toch drong dit niet door. Wij, mensen, hebben meer nodig dan dat om wakker geschud te worden.
We zijn hardleerse wezens. Zelfs een figuur als Shakespeare kan onze nonchalance niet ondermijnen.

Negeren 

"There is no darkness, but ignorance" (William Shakespeare, eind 16e eeuw)

Deze quote is er één van William Shakespeare. Hij was er al achtergekomen dat we niet onoplettend mogen omspringen met deze soortgelijke nieuwigheden.

Wat we deden was weglachen. Tot het moment dat de curve significant steeg. Dan kon het niet rap genoeg gaan. Het is aan de burger om te vertrouwen op de experten en aan de regering om duidelijkheid te brengen, kordaat te reageren en als er geen duidelijkheid is er ook open over te zijn.

We zijn al verder dan de tijd waar de pest uitbrak. In de 14e eeuw lieten ze de bacterie rond gaan als een straf van God. Er wordt geschat dat, in de periode van 1346-1351,  een derde van de Europese bevolking gesneuveld zou zijn. Nu hebben we meer vertrouwen in de ook meer uitgebreide en onderbouwde wetenschap. Gelukkig hebben we uiteindelijk wel oor voor experts zoals, de bekendste viroloog van dit moment, Marc Van Ranst.

Beschuldigen

Wat ik momenteel zie terugkomen binnen bepaalde takken van de politiek, weliswaar in mindere mate, is de verantwoordelijkheid geven aan een deel van de wereldbevolking. Zo werd bij de eerste uitbraak eind 14e eeuw en begin 15e eeuw de schuld in de schoenen geschoven van "De Joden". Zij werden ervan verdacht de waterputten te vervuilen en het eten te vergiftigen.

Kroniek van Neurenberg 1493, Het verbranden van Joden.

Nu wordt de schuld vaak in de schoenen geschoven van "De Chinezen". Binnen bepaalde politieke partijen eisen ze alle kosten door te schuiven naar China. Zij verwachten dat Europa economische druk uitoefent op China.

 Door zo passief-agressief te reageren creëer je extra spanningen, die we nu niet nodig hebben.
Laten we vooral voor eigen deur vegen en de rust bewaren.


Ik dank u om opnieuw te lezen.
Goede moed toegewenst!
Lowiek Vanhee


Bronvermelding:
(Knack.be, https://www.knack.be/nieuws/gezondheid/de-eerste-belgische-coronapatient-genezen-isolatie-is-erg-deprimerend/article-longread-1577543.html, 18/03/2020)
(Newsweek, https://newsweek.be/wat-vroegere-pandemieen-ons-hebben-bijgebracht/, 03/04/2020)
(Wikipedia-De Pest,
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pest_(ziekte)#Grote_(Pest)pandemi%C3%ABn_in_de_geschiedenis)

Over mij

Beste lezers

Mijn naam is Lowiek Vanhee. Ik ben een geboren en getogen Kortrijkzaan. Naast Voetbal-sympathisant, drummer en Chiroleider ben ik student Sociaal Werk aan de Vives hogeschool.
Via dit medium probeer ik mijn perspectief op de maatschappelijke bewegingen, door het coronavirus, aan jullie mee te geven.

Ik zal hier proberen chronologisch te werk gaan. Beginnend met enkele algemene meningen en die van mezelf. Wat hebben we geleerd en wat hebben we genegeerd uit het verleden. Ik vraag me ook af stel, er komt opnieuw een onbekend onheilspellend virus op ons af, gaan we opnieuw te werk zoals we nu deden. Laten we het ook aan ons voorbij gaan. China is ver van-mijn-bedshow.
Niets is goed genoeg voor de burgers. Kritiek op de regering is snel gemaakt ook door mezelf.
"Corona is gewoon zoals de griep, al die heisa is niet nodig". Twee weken later zijn het diezelfde burgers die de regering aanvallen: "ze zijn te zacht geweest, ze nemen het niet serieus genoeg op, waar is de duidelijkheid."
Niets is goed genoeg.
Zelfs balans niet. 
Enkel eliminatie telt.

Bedankt aan de lezers.
tot de volgende.
Lowiek Vanhee