Omgeving bepaald veerkracht

Beste medebloggers en lezers

Vandaag baseer ik de blog opnieuw op het opiniestuk vanuit mijn vorige blog. Er bleef namelijk een zin hangen:

“Nu al blijkt uit onderzoek dat zij die zich bevinden in kwetsbare situaties niet alleen meer kans maken om een COVID-19 infectie op te lopen, maar ook om eraan te sterven.”                            – Prof. Dr. Patrick Luyten

Eerst dacht ik, dit kan toch niet werkelijk zo zijn, maar bij verder nadenken kon ik toch een aantal oorzaken bedenken. Mensen uit kwetsbare groepen beschikken niet altijd tot dezelfde informatie, al is het omdat ze geen internetverbinding hebben of omdat ze de taal nog niet helemaal beheersen en ze vereenvoudigde of gebrekkige info krijgen. Ze zijn bang van het virus en durven niet buiten of contact te zoeken met anderen.

In het opiniestuk wordt gesproken over de veerkracht van de mens. Vroeger werd gedacht dat deze uit het individu kwam, maar nu is dit al genuanceerder en weet men dat een groot deel van de veerkracht afkomstig is uit het vangnet van die persoon.

Een vergrootglas op de kloof

De COVID-19 pandemie werpt een duidelijk spotlicht op de sociaal-economische ongelijkheden in onze maatschappij. Een gemakkelijk voorbeeld is opnieuw de mentale gezondheid. Hoeveel mensen dat ik niet al heb horen zeggen: “Ik ben mezelf echt tegengekomen tijdens de lockdown.” Iemand die los van de crisis al kampte met moeilijkheden verliest nu zijn vangnet en komt misschien tot het besef dat hij hiermee kampt. Als die persoon geluk heeft, kan hij het zich veroorloven om toch professionele hulp te krijgen via videocalls. Helaas zijn er dan anderen waarbij het zoeken van hulp voor mentale problemen niet als oké wordt gezien of het zich niet kunnen veroorloven om hulp te gaan zoeken. Laat ons nu nog zeggen dat het ziekenfonds met wat geluk nog tussen kan komen, als die persoon de taal niet goed beheerst of geen laptop heeft om de videocall te maken, helpt dit niet. Spreken over je gevoelens in een taal die je niet beheerst is alles behalve evident.

In situaties buiten de quarantaine worden zo’n gevallen opgevangen door vrienden en familie. Face-to-face een babbel met een kennis die mogelijks ook dezelfde taal spreekt als jij kan evenveel, of soms zelfs meer deugd doen dan een gesprek met een psycholoog. Het kan voldoende zijn om mentaal gezond te blijven, maar de Coronacrisis neemt die kans weg.

Dit is maar een van de vele voorbeelden waarbij de grootte van de kloof duidelijk wordt, maar deze zijn voor een andere keer.

Bedankt voor de blijvende interesse.

Groeten

Lowiek Vanhee